Αυτό τον Απρίλιο διαβάζουμε το μυθιστόρημα "Έθιμα Ταφής" της Αυστραλής Χάνα Κεντ, που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ίκαρος. Είναι μια ιστορία που διαδραματίζεται στην Ισλανδία του 19ου αιώνα, ένα σκληρό, παγωμένο μέρος, όπου η ζωή ήταν δύσκολη, η φύση αμείλικτη και οι άνθρωποι είχαν για στήριγμα μόνο την πίστη τους στο θεό και τους εαυτούς τους. Σ' αυτό τον κόσμο, συμβαίνει ένας φόνος. Μια από τους θύτες του εγκλήματος μεταφέρεται στον τόπο της εκτέλεσής της όπου, ελλείψει φυλακής, φιλοξενείται σε ένα αγρόκτημα. Ήταν ένοχη η Άγκνες Μάγκνουσντοτιρ; Πώς θα την υποδεχτούν οι κάτοικοι του αγροκτήματος, αυτή, μια φόνισσα, μέσα στο σπίτι τους για μήνες;
Το βιβλίο είναι βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία. Όταν το έγραψε, η (Αυστραλή, θυμίζουμε) Κεντ ήταν 29 χρονών.
Σ' αυτο το κείμενο στον Guardian, η ίδια εξηγεί πώς έγραψε την ιστορία, και γιατί (SPOILER ALERT: Μέσα στο κείμενο περιγράφει την αληθινή ιστορία, αν δεν θέλετε να μάθετε τι έγινε, μην το διαβάσετε το κείμενο).
I first heard the story of Agnes Magnúsdóttir when I was an exchange student in the north of Iceland. It was 2002, I was 17 years old, and I had left Adelaide for Sauðárkrókur an isolated fishing village, where I would live for 12 months. This small town lies snug in the side of a fjord: a clutch of little buildings facing an iron-grey sea, the mountains looming behind.
